Część ucha wewnętrznego zwana ślimakiem przez całe życie wygląda inaczej u kobiet, a inaczej u mężczyzn, co może mieć znaczenie przy identyfikacji szkieletów — również szkieletów dzieci – informuje pismo „Scientific Reports”.
W przypadku bardzo starych ludzkich szczątków często brak DNA nadającego się do przeprowadzenia wiarygodnych badań. Do tej pory nie było możliwe ustalenie płci dziecka na podstawie pomiarów jego szkieletu. Natomiast u dorosłych można to było wiarygodnie wykonać tylko poprzez badanie miednicy (która nie zawsze jest zachowana).
Jednak tak zwana cześć skalista kości skroniowej, w której zlokalizowany jest ślimak często znajdowana jest na stanowiskach archeologicznych. To najtwardsza kość w organizmie ssaka. Jak wykazali naukowcy z Centre National de la Recherche Scientifique, Uniwersytetu Tuluza III — Paul Sabatier i l`Université Clermont Auvergne, badając kształt ślimaka można wiarygodnie określić płeć bardzo starych szczątków ludzkich. Wynika to ze skrętu spirali ślimaka, która różni się w zależności od płci, szczególnie w części końcowej.