Ekspozycja na zbyt wysoki poziom metylortęci może szkodliwie wpływać na neurorozwój dzieci, zwłaszcza w okresie prenatalnym. Badania wskazują, że blisko 30 proc. dzieci posiada wariant genetyczny zwiększający podatność na negatywne działanie tego związku — informuje «American Journal of Epidemiology».
Wcześniejsze analizy wskazywały, że rezultat działania metylortęci może zależeć od predyspozycji genetycznych. W grupie 1127 dzieci zauważono, że cztery warianty genetyczne (polimorfizmy) były związane z większym wpływem metylortęci na rozwój poznawczy.
Obecnie naukowcy z Instytutu Zdrowia Globalnego w Barcelonie (ISGlobal) we współpracy z Harvard T.H. Chan School of Public Health and i Uniwersytetem w Bristolu przyjrzeli się dokładniej danym dotyczącym poprzednio badanej grupy i dodatkowo 1045 dzieci z Wielkiej Brytanii.
Wykryto ponad 240 polimorfizmów, należących do czterech szlaków sygnalizacyjnych, które wpływają na neurorozwój i neurotoksyczność.
Badacze sprawdzali stężenie metylortęci w próbkach krwi pępowinowej oraz mierzyli iloraz inteligencji dzieci w wieku ośmiu lat. Pod uwagę wzięto także status społeczno-ekonomiczny matek oraz ilość spożywanych przez nie i przez dzieci ryb i owoców morza (głównego źródła metylortęci, ale także korzystnych kwasów tłuszczowych).
Średnie stężenie metylortęci w krwi pępowinowej było niewielkie (2.7ug/ml), co odzwierciedla małe spożycie ryb i owoców morza w Wielkiej Brytanii. Choć u większości dzieci nie zaobserwowano zależności pomiędzy stężeniem metylortęci a ilorazem inteligencji, w przypadku dzieci z polimorfizmami w obrębie określonych genów odnotowano niższe IQ. Wskazuje to, że predyspozycje genetyczne mają związek z poziomem neurotoksyczności tego związku.
Trzy z polomorfizmów mających związek z neurotoksycznością metylortęci zidentyfikowano obecnie, a dwa podczas poprzednich badań przeprowadzonych przez ten sam zespół naukowców. Jeden z nich okazał się być związany z receptorem progesteronu, hormonu płciowego wykazującego działanie neuroochronne. Jeśli funkcjonowanie tego receptora jest osłabione, pozytywne działanie progesteronu może znacznie się zmniejszać.
«Ten wariant genetyczny może być obecny u blisko 30 proc. dzieci w populacji ogólnej, co oznacza, że są one bardziej podatne na negatywny wpływ prenatalnej ekspozycji na metylortęć, nawet przy jej stosunkowo niskim stężeniu» — podsumowują autorzy.